Uczniowski Klub Sportowy ŻAGIEL Gorzów. Nauka żeglarstwa regatowego.

PREAMBUŁA

Polski Związek Żeglarski (dalej: PZŻ) w niniejszej Polityce dąży do stworzenia standardów i procedur w każdej organizacji związanej z żeglarstwem, tak by każde dziecko miało bezpieczne, satysfakcjonujące i pozytywne doświadczenia.

Krzywdzące sytuacje mogą mieć wpływ na prawa i dobrostan dzieci uprawiających żeglarstwo. W związku z tym PZŻ dąży do ochrony wszystkich zaangażowanych w żeglarstwo małoletnich, w przekonaniu, że mają prawo do uprawiania sportu w bezpiecznym i integracyjnym środowisku, które jest wolne od wszelkich form krzywdy, dyskryminacji, molestowania, znęcania się, wykorzystywania, przemocy i zaniedbania. PZŻ stara się chronić wszystkich zaangażowanych w żeglarstwo uznając przy tym, że ochrona dzieci jest najważniejsza i każdy, szczególnie osoby zaangażowane w planowanie lub realizację programów dla dzieci, jest odpowiedzialny za opiekę i ochronę dzieci i jest zobowiązany podejmować decyzje w ich najlepszym interesie.

ROZDZIAŁ I

POSTANOWIENIA OGÓLNE

1.1. Cel Polityki ochrony dzieci

Polityka PZŻ dotycząca ochrony dzieci ma na celu:

1) zapewnienie ram mówiących o zapobieganiu krzywdzącym sytuacjom w sporcie;

2) podniesienie świadomości i zapewnienie jasności co do tego, czym są krzywdzące sytuacje oraz uwrażliwienie wszystkich pracowników, członków i osób stowarzyszonych PZŻ na wagę problemu;

3) wyjaśnienie procedury zgłaszania podejrzenia oraz podejmowania interwencji w sytuacjach zagrażających życiu, zdrowiu lub dobrostanowi dziecka oraz sposobu rozpatrywania zgłoszonych incydentów;

4) promowanie bezpiecznego i integracyjnego środowiska dla wszystkich małoletnich uprawiających żeglarstwo.

1.2. Czym jest krzywdzenie dziecka?

Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć wszystkie formy fizycznego i/lub emocjonalnego złego traktowania, zaniedbywania lub wykorzystania seksualnego, doznane od osoby odpowiedzialnej za dziecko, której ono ufa lub która ma władzę nad nim, skutkujące faktyczną lub potencjalną krzywdą dziecka dla jego zdrowia, możliwości przetrwania, rozwoju albo godności.

Wyróżnia się pięć podstawowych form krzywdzenia:

1) nadużycie fizyczne – to przemoc, w wyniku której dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest nią potencjalnie zagrożone, może być czynnością powtarzalną lub jednorazową;

2) nadużycie psychiczne – to przewlekła, nie fizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a opiekunem, obejmująca działania i zaniechania, przemocą psychiczną jest także nieodpowiednia socjalizacja, demoralizacja, a także sytuacja, w której dziecko jest świadkiem przemocy;

3) wykorzystywanie seksualne – to włączanie dziecka w aktywność seksualną, której nie jest ono w stanie w pełni zrozumieć i która jest niezgodna z normami prawnymi lub obyczajowymi, to każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem poniżej 15 roku życia, kontakt fizyczny, taki jak dotykanie intymnych części ciała, czy penetracja, z wykorzystaniem seksualnym mamy do czynienia, gdy taka aktywność wystąpi między dzieckiem a dorosłym lub dzieckiem a innym dzieckiem - jeżeli ze względu na wiek/rozwój pozostają w relacji opieki, zależności lub władzy;

4) molestowanie seksualne – każde niechciane i niepożądane zachowanie o charakterze seksualnym: werbalne, niewerbalne lub fizyczne, wszelkie formy werbalnego molestowania i skłaniania do kontaktu z treściami pornograficznymi, ekshibicjonizm czy grooming – uwodzenie w internecie w celu nawiązania kontaktu;

5) zaniedbywanie dziecka – to powtarzalne lub incydentalne niezaspokajanie jego potrzeb fizycznych i psychicznych oraz nierespektowanie jego podstawowych praw.

ROZDZIAŁ II

DEFINICJE

Użyte w niniejszym dokumencie definicje oznaczają:

1) Dziecko – każda osoba do czasu ukończenia 18. roku życia, inaczej również małoletni;

2) Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic/opiekun prawny;

3) Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka;

4) Personel/Pracownicy – osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej, a także wolontariusze i stażyści w PZŻ;

5) Kandydat – osoba ubiegająca się o zajęcie stanowiska pracownika w PZŻ;

6) Niedopatrzenie – niedopełnienie przez rodziców, opiekunów i osoby nadzorujące dzieci obowiązku zaspokojenia fizycznych i emocjonalnych potrzeb dziecka lub niedopełnienie obowiązku ochrony dziecka przed narażeniem na niebezpieczeństwo;

7) Wykorzystywanie – sytuacja, w której osoba lub grupa nieuczciwie wykorzystują dziecko, wykorzystywanie jest formą znęcania się;

8) Zastraszanie lub cyberprzemoc – niechciane, powtarzające się i celowe agresywne zachowanie, zwykle wśród rówieśników, które może wiązać się z rzeczywistą lub postrzeganą nierównowagą sił;

9) Interwencja – zawiadomienie odpowiednich organów o zagrożeniu dobra dziecka;

10) Współudział – asystowanie, pomaganie, tuszowanie lub jakikolwiek inny rodzaj celowego współudziału obejmującego naruszenie niniejszej Polityki;

11) Działania odwetowe – wszelkie niekorzystne działania podejmowane przez osobę oskarżoną lub jej współpracowników przeciwko osobie uczestniczącej we wszczętym postępowaniu zgodnie z niniejszą Polityką, działania odwetowe podejmowane przez osobę oskarżoną lub jej współpracowników przeciwko osobie zgłaszającej zarzut, wspierającej stronę zgłaszającą lub dostarczającej informacji istotnych dla zarzutu, stanowią poważne naruszenie niniejszej Polityki;

12) Brak współpracy w prowadzonym postępowaniu w związku z możliwym naruszeniem niniejszej Polityki, w tym między innymi niedostarczenie dokładnych, kompletnych i bez zbędnej zwłoki wszelkich informacji i/lub dokumentacji i/lub dostępu lub pomocy wymaganej przez PZŻ w ramach takiego postępowania;

13) Utrudnianie lub opóźnianie postępowania, które może być prowadzone przez PZŻ w związku z możliwym naruszeniem niniejszej Polityki, w tym między innymi ukrywanie, manipulowanie lub niszczenie jakiejkolwiek dokumentacji lub innych informacji, które mogą być istotne dla postępowania.

ROZDZIAŁ III

ZAKRES POLITYKI OCHRONY DZIECI PRZED KRZYWDZENIEM

3.1. Zakres osób objętych Polityką

Polityka PZŻ dotycząca ochrony dzieci przed krzywdzeniem ma zastosowanie do każdego, bez względu na wiek, sprawność lub niepełnosprawność, płeć, pochodzenie etniczne, religię lub przekonania, orientację seksualną, pochodzenie społeczno-ekonomiczne czy status migracyjny. Opisane w Polityce zasady dotyczą całego personelu PZŻ, w tym wolontariuszy i stażystów, osoby stowarzyszone oraz wszystkich członków PZŻ.

3.2. Zakres zastosowania Polityki

3.2.1. Krzywdzenie może opierać się na dowolnych podstawach, jak również może obejmować jednorazowy incydent lub serię incydentów. Może mieć miejsce osobiście lub online.

3.2.2. Krzywdzenie może być celowe, niechciane lub wymuszone. Niewłaściwe zachowanie nie musi być podejmowane celowo, aby stanowiło naruszenie niniejszej Polityki.

3.2.3. Skutki różnych form krzywdzenia dzieci mogą być następujące i obejmować niektóre z podanych lub wszystkie:

1) fizyczne np. choroby i urazy, utrata wyników, zaburzenia odżywiania, infekcje przenoszone drogą płciową, zespół stresu pourazowego;

2) emocjonalne, np. zmienne stany nastroju;

3) behawioralne, np. rezygnacja ze sportu/współzawodnictwa, możliwość oszukiwania;

4) psychiczne/poznawcze, np. lęk, depresja, samookaleczenia, samobójstwa, niska samoocena;

5) mające wpływ na relacje, np. umniejszanie, wykluczenie społeczne.

3.2.4. Następujące zachowania stanowią naruszenie niniejszej Polityki:

1) przemoc psychiczna;

2) przemoc fizyczna;

3) wykorzystywanie seksualne;

4) molestowanie seksualne;

5) zaniedbanie;

6) współudział;

7) działania odwetowe;

8) brak współpracy w prowadzonym postępowaniu;

9) wykorzystywanie;

10) utrudnianie lub opóźnianie postępowania.

3.3. Zakres odpowiedzialności

3.3.1. Wszyscy członkowie PZŻ powinni zapewnić o tym, że sport żeglarski jest wolny od wszelkiego rodzaju przemocy.

3.3.2. Wszyscy członkowie PZŻ powinni posiadać własną politykę i procedury ochrony dzieci oraz wyznaczoną osobę odpowiedzialną za przyjmowanie zgłoszeń.

3.3.3. Wszyscy członkowie PZŻ powinni upewnić się, że ich polityki i procedury ochrony dzieci są łatwe w zrozumieniu i dostępne oraz są przekazywane zainteresowanym stronom, w tym dzieciom i ich opiekunom, a także aktywnie promowane.

3.3.4. Członkowie PZŻ powinni znać swoje obowiązki związane z obowiązkowym zgłaszaniem podejrzenia popełnienia przestępstwa do organów ścigania.

ROZDZIAŁ IV

ZASADY ZAPEWNIAJĄCE BEZPIECZNE RELACJE

4.1. Zasady rekrutacji pracowników w kontekście bezpieczeństwa dzieci

4.1.1. Dyrektor Biura PZŻ (lub wyznaczona osoba) zobowiązany jest do uzyskania informacji na temat kandydata na pracownika przed dopuszczeniem do kontaktu z dzieckiem w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Oświadczenie do celów weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym stanowi załącznik nr 1 do niniejszej Polityki. Dyrektor Biura PZŻ (lub wyznaczona osoba) uzyskuje informacje z ww. Rejestru za pośrednictwem systemu prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości pod linkiem: https://rps.ms.gov.pl/pl-PL/Public#/.

4.1.2. Kandydat ma obowiązek przedłożyć informację o niekaralności z Krajowego Rejestru Karnego sporządzoną nie wcześniej niż 6 miesięcy przed jej złożeniem.

4.1.3. Jeżeli kandydat jest obywatelem innego państwa i/lub zamieszkiwał w ciągu ostatnich 20 lat w innych państwach ma obowiązek przedłożyć informację z rejestru innych państw. Jeżeli w danym kraju nie jest prowadzony rejestr lub nie przewiduje on wydawania takiej informacji, osoba zainteresowana powinna przedłożyć oświadczenie o niekaralności pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Wzór oświadczenia o niekaralności stanowi załącznik nr 2 do niniejszej Polityki.

4.1.4. Informacje na temat niekaralności kandydata są dołączane do akt osobowych.

4.2. Zasady określające bezpieczne relacje personelu z dziećmi

4.2.1. Personel PZŻ w ramach wykonywanych obowiązków posiada wiedzę oraz zwraca uwagę na czynniki ryzyka krzywdzenia dzieci. Dzieci traktowane są przez personel z szacunkiem i godnością, a wszystkie działania podejmowane wobec dzieci wynikają z ich potrzeb i w ich interesie. Przy podejmowaniu decyzji w każdej możliwej sytuacji, personel powinien stawiać dobro dziecka na pierwszym miejscu. Należy przez to rozumieć, że opieka, troska i ochrona dzieci leżą w interesie każdego pracownika. Personel zobowiązany jest do równego traktowania dzieci, niezależnie od ich wieku, sprawności lub niepełnosprawności, płci, pochodzenia etnicznego, wyznawanej religii lub przekonania, orientacji seksualnej, statusu społeczno-ekonomicznego czy statusu migracyjnego. Pracownicy zachowują cierpliwość i odnoszą się ze spokojem do małoletnich. W każdej sytuacji stosują dostosowane działania i komunikację, utrzymując tym profesjonalną relację. Dzieci w kontaktach z personelem mają przestrzeń na mówienie o swoich emocjach i problemach. Pracownicy starają się z wyczuciem, lecz stanowczo podejść do rozwiązywania konfliktów. Niedopuszczalne jest stosowanie przemocy i wykorzystywania wobec dzieci w jakiejkolwiek formie. Dzieci nie powinny być lekceważone, izolowane, pomijane, zawstydzane, poniżane czy obrażane przez personel. Przykłady niewłaściwych działań mogą obejmować:

1) ignorowanie wytycznych dotyczących zdrowia i bezpieczeństwa, co może prowadzić do przeciążenia i urazów (np. poprzez niedostosowany trening do wieku, dojrzałości i umiejętności dziecka);

2) niestosowne żarty, używanie wulgaryzmów, nieodpowiedniego języka i wypowiadanie treści o zabarwieniu seksualnym w obecności dzieci, ubliżające komentarze na temat występu sportowego;

3) wykorzystywanie przez pracownika przewagi fizycznej i gróźb wobec dziecka, w tym np. popychanie, szturchanie, bicie, ale też odmowa dostarczenia napojów, czy narzucanie dodatkowych treningów jako kary;

4) tolerancje dla znęcania się/zastraszania wśród rówieśników;

5) inicjowanie relacji seksualnych z dzieckiem, w tym składanie propozycji pornograficznych lub udostępnianie mu takich treści. Pracownicy nie mogą utrwalać wizerunku dziecka (zwłaszcza w celach prywatnych), jeżeli opiekun dziecka nie wyraził na to zgody. Pracownicy nie naruszają nietykalności osobistej dziecka. Nie wolno im dotykać małoletniego w sposób, który mógłby zostać błędnie zinterpretowany. Pracownicy powinni unikać kontaktu z małoletnim na osobności, jeżeli zaistniały podejrzenia odnośnie wcześniejszych nadużyć w relacji z dzieckiem.

4.2.2. Zasady bezpiecznych relacji obowiązują wszystkich, którzy mają kontakt z dziećmi. Znajomość i akceptacja zasad są potwierdzone podpisaniem oświadczenia, którego wzór stanowi załącznik nr 3 do niniejszej Polityki. Osoba, która była świadkiem złamania powyższych reguł powinna niezwłocznie podjąć działania i wystosować ostrzeżenie.

4.2.3. PZŻ powołuje Koordynatora ds. ochrony dzieci dostępnego pod adresem bezpieczenstwo@pya.org.pl. Koordynator jest odpowiedzialny za wdrożenie Polityki, przyjmowanie zgłoszeń i rozpoczęcie procedury interwencji w sytuacjach jej wymagających. Prowadzi również rejestr wszystkich zgłoszeń oraz proponowanych zmian do niniejszej Polityki. Wszyscy pracownicy mający kontakt z dziećmi są współodpowiedzialni za realizację zasad opisanych w Polityce w celu zapewnienia małoletnim bezpieczeństwa. Wszelkie incydenty i zgłoszenia nadużyć są traktowane poważnie.

4.3. Zasady określające bezpieczne relacje personelu z dziećmi na wyjazdach/zgrupowaniach

4.3.1. Niedopuszczalne jest wykorzystywanie władzy i autorytetu w relacjach z małoletnimi. Granice bezpiecznych kontaktów obowiązujące w transporcie, przemieszczeniu się i warunkach noclegowych:

1) nie wolno naruszać przestrzeni osobistej małoletnich, tj. np. nie wolno wchodzić do łazienek, podczas gdy oni z nich korzystają, nie wolno wchodzić do ich pokoju bez uprzedzenia (unikając tym samym sytuacji, w których naruszamy ich intymność - podczas przebierania itp.), wyjątkiem jest sytuacja podejrzenia zagrożenia zdrowia lub życia dziecka;

2) niedopuszczalne jest spanie pracownika w jednym pokoju z dzieckiem podczas wyjazdów/zgrupowań organizowanych przez PZŻ;

3) personel zobligowany jest do zadbania podczas wyjazdu o podstawowe potrzeby dziecka (jedzenie, picie, sen, opieka medyczna podczas zawodów lub obozów/zgrupowań);

4) niedozwolone jest pozostawianie małoletnich bez opieki, brak wiedzy gdzie są - może wtedy dojść do nadużyć takiego dziecka za które współodpowiedzialność ponosi pracownik;

5) pracownik nie może być pod wpływem alkoholu, substancji psychoaktywnych podczas opieki nad małoletnimi, nie może również namawiać małoletnich do ich stosowania.

4.4. Zasady określające bezpieczne relacje pomiędzy małoletnimi

4.4.1. Małoletni zobowiązani są do przestrzegania zasad i norm określonych przez PZŻ:

1) zabronione jest stosowanie przez dzieci z jakiegokolwiek powodu przemocy fizycznej i psychicznej względem siebie;

2) dziecko powinno zareagować jeżeli jest świadkiem przemocy wobec drugiego dziecka, np. poprzez zgłoszenie sytuacji osobie dorosłej;

3) dziecko powinno respektować wolność osobistą drugiego dziecka i zaakceptować jego prawo do odmienności zdania, do innych podglądów, zachowania i wyglądu (w tym wiek, płeć, orientacja seksualna, cechy fizyczne, niepełnosprawność, pochodzenie etniczne, narodowe czy status ekonomiczno-społeczny);

4) dziecko nie lekceważy, nie obraża, nie poniża drugiego dziecka.

4.5. Zasady określające bezpieczne korzystanie z internetu.

4.5.1. Pracownicy realizujący powierzone im zadania do wykonania muszą mieć świadomość zagrożeń jakie nierozerwalnie wiążą się z wykorzystywaniem technik cyfrowych oraz internetu w pracy. W związku z tym są zobowiązani do podnoszenia swoich kwalifikacji i świadomości w zakresie wykorzystywania cyberbezpiecznych rozwiązań w pracy.

4.5.2. Pracownicy powinni potrafić rozpoznać zagrożenia jakie związane są z przenikaniem ich działalności czysto osobistej, jaką realizują z wykorzystaniem internetu, z działalnością zawodową.

4.5.3. Nie zaleca się kontaktów z dziećmi poprzez przyjmowanie bądź wysyłanie zaproszeń w mediach społecznościowych z wykorzystaniem prywatnych kont pracowników.

4.5.4. W przypadku dostępu do internetu podczas zajęć/wyjazdów sportowych pracownik sprawujący opiekę nad dziećmi, ma obowiązek przekazania małoletnim zasad bezpiecznego korzystania z internetu. Pracownik czuwa także nad bezpieczeństwem korzystania z internetu przez dzieci, w celu uniemożliwienia im dostępu do treści szkodliwych, mogących stanowić dla nich zagrożenie.

4.6. Zasady ochrony danych osobowych oraz wizerunku dziecka są określone osobnym regulaminem odpowiednim dla każdego programu/szkolenia/imprezy organizowanych przez Polski Związek Żeglarski.

ROZDZIAŁ V

PROCEDURY ROZPOZNAWANIA I REAGOWANIA NA SYTUACJE KRZYWDZĄCE

5.1. Zasady postępowania w przypadku podejrzenia wystąpienia przemocy wobec dziecka

5.1.1. Zgłoszenie podejrzenia nie wymaga pewności co do jego wystąpienia.

5.1.2. Nie należy lekceważyć sygnałów, że z dzieckiem dzieje się coś niewłaściwego (jak np. niewyjaśnione obrażenia na ciele, siniaki, trudności ze spożywaniem pokarmów, nagłe zmiany nastroju, unikanie pewnych osób).

5.1.3. W trakcie zajmowania się sprawą dziecka obowiązuje zasada poufności.

5.1.4. Dodatkowe informacje na temat dziecka i jego sytuacji życiowej mogą okazać się przydatne w przeprowadzeniu dochodzenia.

5.1.5. W momencie uzyskania informacji o nadużyciu czy wykorzystaniu dziecka warto sporządzić oficjalną notatkę z wszystkimi uzyskanymi informacjami.

5.1.6. Osoba dowiadująca się o nadużyciu, nie powinna składać dziecku obietnic o dochowaniu tajemnicy odnośnie usłyszanych informacji. Ważne, aby w całej sytuacji nie okazywać niedowierzania i nie wypytywać dziecka o szczegóły.

5.1.7. Dokumentacja jest prowadzona i przechowywana przez osobę odpowiedzialną za przyjmowanie zgłoszeń do czasu zakończenia sprawy. Dokumenty w sprawie są poufne. 5.1.8. Dzieciom z trudem przychodzi mówienie o krzywdzących sytuacjach, między innymi z powodu wstydu oraz poczucia współodpowiedzialności za zaistniałą sytuację, dlatego wszystkie sygnały powinny być traktowane poważnie.

5.2. Kontakt w sprawie zgłoszeń sytuacji zagrażających dziecku

5.2.1. Personel zna obowiązek związany ze zgłaszaniem podejrzenia popełnienia nadużycia do organów ścigania lub Koordynatora ds. ochrony dzieci. Osobą zgłaszającą może być każdy, kto jest świadomy lub ma obawy dotyczące jakiejkolwiek formy przemocy mającej miejsce w organizacji, jak na przykład rodzic, opiekun prawny, pracownik, trener. Pisemne zawiadomienie powinno zostać przesłane do Biura PZŻ na adres mailowy bezpieczenstwo@pya.org.pl. Osoby zgłaszające wypełniają formularz zgłoszenia nadużycia. Informacje zawarte w tym formularzu obejmują:

1) imię i nazwisko zawiadamiającego;

2) rodzaj domniemanego niewłaściwego postępowania (w tym przemoc psychiczna, przemoc fizyczna, wykorzystywanie seksualne, molestowanie seksualne, zaniedbanie);

3) imię domniemanej ofiary (ofiar);

4) imię i nazwisko osoby lub osób, które rzekomo dopuściły się niewłaściwego postępowania;

5) przybliżona data i miejsce domniemanego niewłaściwego postępowania;

6) imiona i nazwiska innych osób, które mogą posiadać informacje dotyczące domniemanego niewłaściwego postępowania;

7) podsumowanie powodów, dla których uważa się, że doszło do niewłaściwego postępowania.

Wzór formularza zgłoszenia nadużycia stanowi załącznik nr 4 do niniejszej Polityki.

5.2.2. Przetwarzanie informacji przekazanych do PZŻ będzie odbywać się zgodnie z Polityką prywatności PZŻ i Polityką ochrony danych osobowych PZŻ.

5.2.3. Podstawowym celem podejmowania działań jest zakończenie krzywdzenia. Do osoby zgłaszającej nie należy decyzja czy doszło do nadużycia. Nie należy również spekulować na ten temat, wydawać osądów czy oskarżać domniemanego sprawcy. Osoba zgłaszająca nadużycie wobec dziecka, powinna upewnić się, że dziecku nie zagraża niebezpieczeństwo utraty życia lub zdrowia oraz zaoferować mu niezbędne wsparcie w zaistniałej sytuacji.

5.3. Procedura podejmowania interwencji

5.3.1. Koordynator ds. ochrony dzieci po otrzymaniu zgłoszenia podejrzenia popełnienia nadużycia podejmuje interwencję.

5.3.2. Rodzice/opiekunowie dziecka, co do którego zachodzi uzasadnione podejrzenie, że mogło być lub jest krzywdzone powinni zostać poinformowani o zaistniałej sytuacji.

5.3.3. Koordynator ds. ochrony dzieci informuje rodziców/opiekunów o obowiązku zgłoszenia przez PZŻ podejrzenia krzywdzenia dziecka do odpowiedniej instytucji (prokuratura/policja lub sąd rodzinny, ośrodek pomocy społecznej - w zależności od typu krzywdzenia).

5.3.4. Koordynator ds. ochrony dzieci, po poinformowaniu rodziców o zaistniałej sytuacji, składa pisemne zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa do prokuratury/policji lub wniosek o wgląd w sytuację rodziny do wydziału rodzinnego i nieletnich sądu rejonowego lub zawiadamia ośrodek pomocy społecznej w celu wszczęcia procedury Niebieskiej Karty.

5.3.5. Z przebiegu interwencji sporządza się raport, którego wzór stanowi załącznik nr 5 do niniejszej Polityki.

ROZDZIAŁ VI

POSTANOWIENIA KOŃCOWE

6.1 Niniejsza Polityka wchodzi w życie z dniem zatwierdzenia przez Zarząd PZŻ.

6.2. Niniejsza Polityka ma zastosowanie do naruszeń popełnionych po dacie jej wejścia w życie.

6.3. Niniejsza Polityka jest dokumentem ogólnodostępnym dla personelu, małoletnich oraz ich opiekunów. Dokument opublikowany jest na stronie internetowej PZŻ.

6.4. Przegląd i aktualizacja niniejszej Polityki odbywają się nie rzadziej niż raz na dwa lata. W międzyczasie każdy pracownik może zgłosić swoje uwagi do aktualnie obowiązującej Polityki. Zgłoszenia dotyczące zmian zostają zapisane przez Koordynatora ds. ochrony dzieci w Rejestrze zgłoszeń i proponowanych zmian Polityki, którego wzór stanowi załącznik 6 do niniejszej Polityki.

6.5. Przed końcem terminu określonego w pkt. 6.4. Koordynator ds. ochrony dzieci rozsyła anonimową ankietę, której wzór stanowi załącznik nr 7 do niniejszej Polityki, do personelu i w razie potrzeby na ich podstawie opracowuje niezbędne zmiany do Polityki. Zmiany po zatwierdzeniu przez Zarząd PZŻ zostają przedstawione personelowi.